imenlafaf.com

نئوبانک

شرکت ایمن لفاف ویستا درباره این نوع بانک توضیح می دهد. نئوبانک نوعی بانک مستقیم است که منحصراً با استفاده از بانکداری آنلاین بدون شبکه‌های شعب فیزیکی سنتی که بانک‌های سنتی را به چالش می‌کشند، عمل می‌کند.

گستره خدمات ارائه شده توسط نئوبانک ها به اندازه همتایان سنتی آنها گسترده نیست. برخلاف بانک‌های مستقر، بخش بزرگی از درآمد بانک‌های نو عمدتاً از کارمزد تراکنش‌هایی تشکیل می‌شود که مشتریان با کارت نقدی خود پرداخت می‌کنند.پاکت پستی از کجا بخریم؟

نئوبانک‌ها شرکت‌های فین‌تک هستند که هم خدمات بانکی استاندارد را به‌طور کامل آنلاین و هم غیرسنتی (پرداخت‌های همتا به همتا، روبات‌های مشاوره مالی، تراکنش‌های ارزهای دیجیتال و پلت‌فرم‌های تامین مالی جمعی برای جمع‌آوری سرمایه برای پروژه‌های مالی خاص یا معادل‌های نامشهود آن‌ها که مستقیماً مرتبط هستند، ارائه می‌کنند.

اروپا

 اصطلاح نئوبانک حداقل از سال 2016 برای توصیف ارائه‌دهندگان مالی مبتنی بر فین‌تک که بانک‌های سنتی را به چالش می‌کشیدند، مورد استفاده قرار گرفته است. دو نوع اصلی از شرکت‌ها وجود داشت که خدمات را به صورت دیجیتال ارائه می‌کردند: شرکت‌هایی که برای مجوز بانکی خود درخواست دادند و شرکت‌هایی که با یک بانک سنتی در ارتباط بودند تا این خدمات مالی را ارائه کنند. اولی را بانک های چالشی و دومی را نئوبانک می نامیدند.پاکت لمینه

 اصطلاح «بانک چالش‌برانگیز» در بریتانیا برای اشاره به تعدادی از استارت‌آپ‌های بانکداری فین‌تک استفاده می‌شود که در پی بحران مالی ۲۰۰۷–۲۰۰۹ ظهور کردند. مشتریان ممکن است از طریق رایانه ها یا دستگاه های تلفن همراه مربوطه به خدمات آنها دسترسی داشته باشند.

 هند

 در هند، نئوبانک کلاسی از بانک‌های دیجیتالی یا آنلاین است که بدون شعبه فیزیکی فعالیت می‌کنند. آنها با بانک‌های سنتی تفاوت دارند زیرا شعبه فیزیکی ندارند و معمولاً هزینه‌های عملیاتی کمتری دارند که گاهی اوقات می‌تواند منجر به کارمزدها و نرخ‌های بهره رقابتی‌تر برای مشتریانشان شود. برخلاف اروپا، محیط نظارتی در هند پیچیده است، با مقررات سختگیرانه ای که بر خدمات بانکی و مالی حاکم است. نئوبانک ها اغلب برای ارائه خدمات و پایبندی به این مقررات با بانک های سنتی و قدیمی شریک می شوند.پاکت حبابدار

نئوبانک ها در هند معمولاً طیف وسیعی از خدمات مالی از جمله حساب های پس انداز، حساب های جاری، کارت های بدهی و اعتباری و سایر خدمات بانکی را ارائه می دهند. آنها بر ارائه یک تجربه بانکداری دیجیتال یکپارچه و کاربرپسند برای مخاطبان جوان تر، با ویژگی هایی مانند راه اندازی حساب فوری، انتقال آسان پول و ردیابی هزینه ها تمرکز می کنند. برخی از نئوبانک‌ها نیز بخش‌های خاصی از مشتریان، مانند هزاره‌ها را هدف قرار می‌دهند و ویژگی‌هایی مانند ابزارهای بودجه‌بندی و گزینه‌های سرمایه‌گذاری را برای آن جمعیت‌شناسی ارائه می‌کنند.

نئوبانک های هندی عمدتاً با روپیه هند کار می کنند و ممکن است خدمات مرزی محدودی داشته باشند. تراکنش های بین المللی اغلب با مشارکت بانک های سنتی انجام می شود.پاکت پستی

1.     منابع:  Ballard, Barclay (October 11, 2018). "The unstoppable rise of neobanks". World Finance. Retrieved 31 December 2018.

ردیابی بسته یا ثبت مرسوله پستی طبق تحقیق شرکت ایمن لفاف ویستا،  فرآیند بومی سازی ظروف حمل و نقل، پست و پست بسته در مقاطع زمانی مختلف در طول مرتب سازی، انبارداری و تحویل بسته برای تأیید منشأ آنها و پیش بینی و کمک به تحویل است. ردیابی مرسوله پستی از نظر تاریخی توسعه یافته است زیرا اطلاعاتی را در مورد مسیر مرسوله و تاریخ و زمان پیش‌بینی‌شده تحویل به مشتریان ارائه می‌دهد.این مهم بود زیرا تحویل نامه اغلب شامل چندین حامل در شرایط مختلف محیطی بود که گم شدن نامه را ممکن می‌کرد. انواع پاکت های پستی مرغوب در شرکت ایمن لفاف ویستا.

احراز هویت

ردیابی نامه از طریق پست تایید شده و پست سفارشی امکان پذیر می شود، خدمات پستی اضافی که نیاز به ثبت هویت یک پست در هنگام تحویل مختلف دارد، به طوری که فرستنده بتواند مدرک تحویل دریافت کند و گیرنده زمان را پیش بینی کند. تحویل. این سرویس با هزینه اضافی ارائه می شود اما اخیراً سرویس رایگان معرفی شده است زیرا هزینه فناوری مرتبط با آن کاهش یافته است. در ابتدا، یک قطعه نامه با تاریخ ارسال و آدرس فرستنده و گیرنده شناسایی شد. بعداً از شماره های ردیابی برای شناسایی استفاده شد. قابلیت ردیابی با بارکد کردن حتی بیشتر بهبود یافته است: بارکدهای خطی غیر اختصاصی یک بعدی و بارکدهای ماتریس دو بعدی و کدهای پستی تقویت شده تخصصی مانند تکنیک رمزگذاری عددی آلفای پستی (PLANET)، تکنیک رمزگذاری عددی پستی (POSTNET) و بارکد ایمیل هوشمند، و سایر موارد. کدهای الکترونیکی محصولات (EPC-s). پاکت پستی

روش ها

برای شناسایی موقعیت نامه از دو روش استفاده شده است. یک رویکرد شامل گزارش ورود یا خروج بسته و ثبت هویت بسته، مکان، زمان و وضعیت است.این رویکرد برای ردیابی بسته ارائه شده توسط شرکت های تحویل، مانند Deutsche Post، United Parcel Service، AirRoad یا FedEx استفاده شده است. روش دیگر استفاده از سیستم ردیابی خودرو مبتنی بر GPS و امروزه Beacons برای مکان یابی وسیله نقلیه حاوی بسته و ثبت آن در یک پایگاه داده بلادرنگ است.

همانطور که فناوری‌های ردیابی بسته‌ها تکامل یافته‌اند، همچنین می‌توان میزان اطلاعات و معیارهای بازگشتی در مورد یک بسته را افزایش داد و در کنار مکان آن، دما، رطوبت، فشار، شتاب، ارتفاع و قرار گرفتن در معرض نور در مقاطع زمانی مختلف را گزارش کرد. که برای محتویات ظریف یا فاسد شدنی مهم هستند. پاکت حبابدار

پرس و جو و گزارش

ردیابی بسته مبتنی بر وب از روزهای اولیه اینترنت  برای خودکارسازی خدمات به مشتریان و به عنوان جایگزین ارزان‌تری برای مراکز تماس تلفنی استفاده می‌شده است، که امکان ردیابی وضعیت یک بسته را «در عرض چند دقیقه» فراهم می‌کند. این سرویس به سرعت محبوب شد: برای UPS تعداد بسته های ردیابی شده در وب از 600 بسته در روز در سال 1995 به 3.3 میلیون در روز در سال 1999 افزایش یافت. ردیابی بسته‌های آنلاین برای همه شرکت‌های حامل اصلی در دسترس قرار گرفت و با ظهور وب‌سایت‌هایی که ردیابی تلفیقی را برای حامل‌های پست مختلف ارائه می‌کردند، بهبود یافت. با ظهور تلفن های هوشمند، برنامه های موبایل ردیابی بسته قادر به ارسال اطلاعات ردیابی به تلفن های همراه مشتریان بودند. با بهبود پردازش داده‌ها، برنامه‌های ایمیل قادر به شناسایی خودکار شماره‌های ردیابی در پیام‌ها و رسیدها و چاپ مکان واقعی بسته بودند. پاکت پستی

ردیابی بسته های داخلی

اکثر سیستم‌های ردیابیمرسوله های سنتی پستی، بسته‌ها را پس از تحویل بسته در یک مرکز خدمات پستی متمرکز با تحویل تک نقطه‌ای، مانند مواردی که در مجتمع‌های آپارتمانی، تالارهای اقامتی دانشگاه، اتاق‌های پست شرکتی، فروشگاه‌های صندوق پستی و پست استفاده می‌شوند، ردیابی نمی‌کنند. و مراکز بسته بندی این مراکز خدمات پستی تمام نامه های دریافتی را دریافت کرده و آنها را مرتب می کنند. پس از آن، نامه ممکن است به گیرندگان فردی تحویل داده شود یا گیرندگان مجبور باشند خودشان نامه را تحویل بگیرند. برای پوشش این شکاف و ردیابی بسته در نقاط مختلف در فرآیند تحویل داخلی، سیستم‌های تخصصی ردیابی بسته داخلی یا “داخلی” توسعه داده شده است.

این سیستم‌ها با ثبت اقلام از شرکت‌های حامل مختلف، زمان تحویل، نام گیرنده، شماره پیگیری و سایر داده‌ها، بسته‌هایی را وارد می‌کنند. دریافت کنندگان از بسته ها یا یادآوری های ارسالی مطلع می شوند. هنگامی که بسته توسط گیرنده نهایی دریافت شد، سیستم ها مهر زمانی، امضای گیرنده و روش احراز هویت را ثبت می کنند و بسته از سیستم خارج می شود.

چندین فناوری با ویژگی‌های کمی متفاوت تکامل یافته‌اند (Winn Solutions یا WITS، PackageLog، Pa

طبق تحقیقات بعمل آمده توسط شرکت ایمن لفاف ویستا این روزها بیشتر ارتباطات دیجیتالی است، چه از طریق پیام متنی، ایمیل یا چت تصویری. اما ممکن است مواقعی پیش بیاید که بخواهید از طریق پاکت پستی برای کسی چیزی بفرستید – مانند یادداشت تشکر دست نویس، چک، کارت تولد، دعوت نامه یا نامه، پاکت پستی.اگر می خواهید چیزی را از طریق پست حلزون بفرستید، باید مطمئن شوید که در آدرس صحیح به شخص مناسب می رسد. به همین دلیل ایده خوبی است که بدانید چگونه یک پاکت را به درستی آدرس دهی کنید. پاکت پستی

نکته های کلیدی

هنگام ارسال پاکت نامه، مهم است که نام و آدرس کامل فرستنده، نام و آدرس کامل گیرنده و هر هزینه پستی را درج کنید.

نام و آدرس فرستنده معمولاً در گوشه سمت چپ بالای پاکت قرار می گیرد.
نام و آدرس گیرنده باید در مرکز پایین پاکت نامه باشد.
هر هزینه پستی در گوشه سمت راست بالای پاکت قرار می گیرد.
هنگام ارسال نامه برای شخصی در ارتش یا بین المللی، آدرس ها کمی متفاوت نوشته می شوند.
نحوه پر کردن پاکت پستی، مرحله به مرحله

فقط چند مرحله برای پر کردن پاکت وجود دارد. نام فرستنده و آدرس بازگشت را در گوشه سمت چپ بالا و نام گیرنده و آدرس پستی را در مرکز پایین قرار می دهید. و معمولاً روی آن در گوشه بالا سمت راست مهر می گذارید. همه اینها معمولاً در همان سمت صاف پاکت قرار می گیرند. ترتیب مراحل واقعاً مهم نیست – تا زمانی که آنها را کامل کنید.

1_ آدرس برگشتی فرستنده را روی پاکت پستی اضافه کنید

شما معمولاً برچسبی با آدرس برگشتی فرستنده در گوشه سمت چپ بالای پاکت می‌نویسید، تایپ می‌کنید یا اضافه می‌کنید. این ممکن است اطلاعات شما یا اطلاعات شخصی را داشته باشد که در ارسال پاکت به شما کمک می‌کنید.

در اینجا ترتیبی وجود دارد که اطلاعات فرستنده را خط به خط اضافه می کنید:

*نام و نام خانوادگی

*نام کسب و کار یا سازمان، در صورت وجود

*آدرس خیابان یا P.O. شماره جعبه، از جمله شماره آپارتمان یا آپارتمان، در صورت وجود

*شهر، و کد پستی

آدرس پستی گیرنده را اضافه کنید
همچنین باید مطمئن شوید که آدرس پستی گیرنده روی پاکت نامه است. قالب مشابه آدرس فرستنده است، اما اطلاعات گیرنده را در مرکز پایین پاکت قرار می دهید.

در اینجا به ترتیبی که اطلاعات گیرنده را اضافه می کنید آمده است:

*نام کامل، احتمالاً شامل عنوانی مانند «دکتر». یا “خانم” قبل از نام آنها اگر یک نامه رسمی باشد.

*نام کسب و کار یا سازمان، در صورت وجود

*آدرس خیابان یا P.O. شماره جعبه، از جمله شماره آپارتمان یا آپارتمان، در صورت وجود

*شهر، و کد پستی

یک تمبر اضافه کنید
شما معمولاً باید یک مهر روی پاکت پستی اضافه کنید تا مطمئن شوید که از طریق نامه ارسال می شود.

اگر پاکت نامه سنگین تر باشد، ممکن است به بیش از یک مهر نیاز داشته باشد.

پس از پرداختن به پاکت پستی چه باید کرد؟

هنگامی که پاکت خود را آدرس دادید، چند گزینه برای ارسال آن دارید:

آن را به اداره پست محلی خود ببرید.
آن را در یک جعبه مجموعه آبی رسمی بیندازید.
 

4_ نحوه نوشتن آدرس سربازی روی پاکت

آدرس نظامی کمی با آدرس استاندارد متفاوت است، اما قالب و مکان آدرس گیرنده مشابه است.

شما می خواهید اطلاعات گیرنده را در این ترتیب قرار دهید:

نام کامل، شامل رتبه آنها

شماره مرکز خدمات پستی (PSC)، شماره واحد یا نام کشتی

اداره پست ارتش و نیروی هوایی  اداره پست ناوگان دریایی یا اداره پست دیپلماتیک (DPO)؛ مخفف . و کد پستی 10رقمی

5_نحوه آدرس دادن به پاکت نامه بین المللی

قالب و محل ارسال پاکت نامه در سطح بین المللی یکسان است، اما کشورهای فرستنده و گیرنده را در آخرین خط جداگانه برای هر کدام اضافه می کنید. در گوشه سمت چپ بالا، نام و آدرس خود یا فرستنده را به طور معمول اضافه می‌کنید، اما کشور فرستنده را در خطی زیر شهر، ایالت و کد پستی قرار می‌دهید.

برای گیرنده، شما همچنان نام و آدرس او را در مرکز پایین پاکت قرار می دهید، اما کشور او را در خط آخر اضافه می کنید. خدمات پستی همچنین مستلزم این است که آدرس گیرنده به زبان انگلیسی نوشته شود. اگر آدرس به زبان دیگری است، ترجمه انگلیسی باید بعد از هر خط باشد.

6_آدرس دادن پاکت نامه برای مقاصد دیگر

آدرس دادن به یک پاکت نامه می تواند بسیار استاندارد باشد، اما برخی شرایط وجود دارد که قالب می تواند متفاوت باشد. در اینجا چند نمونه هستند.

چگونه برای یک آپارتمان آدرس بنویسیم

اگر به آپارتمانی نامه می فرستید، مهم است که شماره آپارتمان را علاوه بر آدرس کامل خیابان نیز درج کنید.

خدمات پستی توصیه می کند شماره آپارتمان را در انتهای خط آدرس خیابان قرار دهید. به عنوان مثال، یک آدرس ممکن است این باشد: 100 Main St., Apt. 2. اما اگر همه اطلاعات در خط آدرس بالای شهر، ایالت و کد پستی قرار نگیرد، خدمات پستی توصیه می‌کند شماره آپارتمان را در یک خط بالای آدرس خیابان قرار دهید.

نحوه نوشتن P.O. آدرس صندوق

هنگام ارسال نامه به P.O. کادر، مهم است که با قرار دادن «P.O. کادر» و شماره صحیح در خط آدرس. نام و آدرس گیرنده همچنان در قسمت مرکزی پایین پاکت خواهد بود، اما یک P.O. شماره صندوق، به جای آدرس خیابان.

چگونه یک پاکت نامه را به یک زوج خطاب کنیم

وقتی صحبت از آدرس دادن یک پاکت نامه به یک زوج می شود، محل قرار دادن آدرس گیرنده یکسان است. اما خطاب به دو نفر خواهد بود. نحوه نوشتن یا چاپ نام زوج می تواند به وضعیت رابطه آنها و رسمی بودن آنچه در پاکت است بستگی داشته باشد.

برای هر آدرس غیر رسمی، ممکن است فقط نام زوج ها را داشته باشید. برای یک آدرس رسمی، ایده خوبی است که عنوان آنها را قبل از نام آنها اضافه کنید. و اگر، برای مثال، یک دکترا یا عنوان نظامی داشته باشد، نام او معمولاً قبل از شریک زندگی خود است.

چگونه یک پاکت نامه را به یک خانواده خطاب کنیم

آدرس دادن پاکت نامه به یک خانواده مانند آدرس یک زوج است. محل قرار دادن آدرس گیرنده روی پاکت یکسان است اما خط اول چند نفر خواهد بود. ممکن است روی پاکت نامه، نام خانوادگی، مانند «خانواده اسمیت» را خطاب کنید، یا ممکن است نام والدین را با «و خانواده» اضافه کنید. به خاطر داشته باشید، اگر دعوت نامه ای ارسال می کنید، مفید است که مشخص کنید کدام اعضای خانواده دعوت شده اند.

نحوه آدرس دادن به کارت پستال

یک کارت پستال کمی متفاوت از یک پاکت نامه به نظر می رسد. شما معمولاً نام و آدرس فرستنده را درج نمی کنید. در عوض، می توانید یک پیام اضافه کنید و آن را امضا کنید. با این حال، همچنان باید نام و آدرس گیرنده و همچنین هزینه پست را وارد کنید. اگر کارت پستال بخرید، معمولاً چندین خط برای نام و آدرس گیرنده در سمت راست و یک مستطیل در گوشه سمت راست بالا برای هزینه پست وجود دارد. پاکت پستی حبابدار

نکات دیگر برای آدرس دادن به پاکت نامه

علاوه بر نحوه و مکان آدرس پاکت نامه، نکات دیگری وجود دارد که می تواند اطمینان حاصل کند که پاکت نامه شما به گیرنده صحیح می رسد.

خدمات پستی توصیه می کند:

نوشتن یا تایپ آدرس ها به وضوح با حروف بزرگ
نوشتن با خودکار یا نشانگر دائمی
در صورت امکان کد پستی 10 رقمی را نیز به همراه داشته باشید
آدرس دادن به یک پاکت پستی به طور خلاصه

چه در حال ارسال نامه به یکی از عزیزان خود، ارسال صورت‌حساب یا دعوت از شخصی برای جشن تولد، ایده خوبی است که بدانید چگونه پاکت نامه را به درستی آدرس دهی کنید تا مطمئن شوید که آن پاکت دریافت شده است. اگر پاکت شما شامل چک است، ممکن است بخواهید قبل از مهر و موم کردن پاکت با نحوه نوشتن چک آشنا شوید. و اگر می‌خواهید کارت‌هایی را با آدرس خانه جدیدتان ارسال کنید، دوباره بررسی کنید که تمام مراحل تغییر آدرس خود را انجام داده‌اید. پاکت حبابدار

شرکت ایمن لفاف ویستا در این مقاله درباره تمبر توضیح می دهد: تمبر پستی یک تکه کاغذ کوچک است که توسط اداره پست، اداره پست یا سایر فروشندگان مجاز برای مشتریانی که هزینه پست را پرداخت می کنند (هزینه جابجایی، بیمه یا ثبت پست) صادر می شود. سپس تمبر به صورت یا سمت آدرس هر مرسوله ای از پست الصاق می شود – یک پاکت نامه یا سایر جلدهای پستی (مانند بسته، جعبه، استوانه پستی) – که می خواهند ارسال کنند. سپس مرسوله توسط سیستم پستی پردازش می‌شود، جایی که یک علامت پست یا علامت لغو – در استفاده مدرن که تاریخ و نقطه مبدا پست را نشان می‌دهد – روی تمبر و سمت چپ و راست آن اعمال می‌شود تا از استفاده مجدد آن جلوگیری شود. سپس کالا به مخاطب خود تحویل داده می شود.

هر تمبری که همیشه حاوی نام کشور صادرکننده (به استثنای بریتانیا)، ارزش آن و اغلب تصویری از افراد، رویدادها، نهادها یا واقعیت های طبیعی است که نماد سنت ها و ارزش های ملت است، چاپ می شود. روی یک تکه کاغذ معمولاً مستطیلی، اما گاهی اوقات مثلثی یا به شکل دیگر، کاغذ مخصوص سفارشی که پشت آن یا با یک صمغ چسبنده یا خود چسب لعاب داده شده است.

از آنجا که دولت ها تمبرهای فرقه های مختلف را به تعداد نابرابر منتشر می کنند و به طور معمول برخی از سطرها را قطع می کنند و برخی دیگر را معرفی می کنند و به دلیل تصویرسازی و همراهی آنها با واقعیت های اجتماعی و سیاسی زمان انتشار خود، اغلب به دلیل زیبایی و اهمیت تاریخی خود مورد توجه قرار می گیرند. مجموعه داران تمبر که مطالعه تاریخچه و سیستم های پستی آنها فیلاتلی نامیده می شود. از آنجا که کلکسیونرها اغلب تمبرها را از یک آژانس صادرکننده بدون قصد استفاده از آنها برای پست می خرند، درآمد حاصل از این خریدها و پرداخت هزینه پست می تواند آنها را به منبع سود خالص آن آژانس تبدیل کند. در 1 می 1840، پنی بلک، اولین تمبر پستی چسبنده، در بریتانیا منتشر شد. در عرض سه سال تمبرهای پستی در سوئیس و برزیل و اندکی بعد در ایالات متحده و تا سال 1860 در 90 کشور در سراسر جهان عرضه شد.اولین تمبرهای پستی نیازی به نشان دادن کشور صادرکننده نداشتند، بنابراین هیچ نام کشوری روی آنها درج نمی شد. بنابراین بریتانیا تنها کشوری در جهان است که نام خود را در تمبرهای پستی حذف کرده است. تصویر پادشاه نشان دهنده بریتانیا به عنوان کشور مبدا است.پاکت پستی

اختراع

در طول تاریخ مدرن، روش‌های متعددی برای نشان دادن این که هزینه پست روی یک کالای پستی پرداخت شده است، استفاده می‌شود، بنابراین چندین مرد مختلف اعتباری برای اختراع تمبر پستی دریافت کرده‌اند.

ویلیام داکورا

در سال 1680، ویلیام داکورا، یک تاجر انگلیسی در لندن، و شریکش رابرت موری، لندن پنی پست را تأسیس کردند. LPP یک سیستم پستی بود که نامه ها و بسته های کوچک را به مبلغ یک پنی در داخل شهر لندن تحویل می داد. تأیید هزینه پست پرداخت شده با استفاده از مهر دستی برای صریح کردن کالای پستی نشان داده شد. اگرچه این “تمبر” به جای یک تکه کاغذ جداگانه، به خود نامه یا بسته اطلاق می شد، اما بسیاری از مورخان آن را اولین تمبر پستی جهان می دانند.پاکت پستی

لوورنچ کوشیر

در سال 1835، کارمند دولتی Lovrenc Košir از لیوبلیانا در اتریش-مجارستان (اسلوونی کنونی)، پیشنهاد استفاده از “تمبرهای مالیاتی پستی چسبانده شده مصنوعی” را با استفاده از “gepresste Papieroblate” (“ویفرهای کاغذی فشرده”) پیشنهاد کرد، اما اگرچه بوروکرات های مدنی این پیشنهاد را به تفصیل در نظر گرفت، آن را پذیرفت. “Papieroblate” قرار بود تمبرهایی را به عنوان برگردان های کاغذی به قدری نازک تولید کنند که از استفاده مجدد آنها جلوگیری کند.

رولند هیل

در سال 1836، رابرت والاس، یکی از اعضای پارلمان (بریتانیا)، کتاب‌ها و اسناد متعددی را در مورد خدمات پستی به سر رولند هیل داد، که هیل آن را «نیم صد وزن مواد» توصیف کرد. پس از یک مطالعه دقیق، در 4 ژانویه 1837، هیل جزوه ای با عنوان اصلاحات در اداره پست: اهمیت و عملی بودن آن به وزیر دارایی، توماس اسپرینگ رایس، ارسال کرد که علامت آن “خصوصی و محرمانه” بود، و برای عموم منتشر نشد.صدراعظم هیل را به جلسه ای احضار کرد که در آن او اصلاحات و تغییراتی را برای ارائه در یک مکمل پیشنهاد کرد، که هیل به درستی در 28 ژانویه 1837 تهیه و ارائه کرد.

هیل که در 13 فوریه 1837 برای ارائه مدرک به کمیسیون تحقیقات اداره پست احضار شد، نامه‌ای را که به صدراعظم نوشت که حاوی بیانیه‌ای بود خواند که نشان می‌داد هزینه پست پرداخت شده را می‌توان با استفاده از کمی کاغذ ایجاد کرد. به اندازه‌ای بزرگ که بتواند تمبر را حمل کند و پشت آن را با یک شستشوی چسبناک پوشانده شود…” این در نهایت به اولین توصیف بدون ابهام از یک تمبر پستی چسبنده مدرن تبدیل شد (اگرچه اصطلاح “تمبر پستی” از اندکی پس از آن، تجدید نظر هیل در کتابچه، مورخ 22 فوریه 1837، حاوی حدود 28000 کلمه، شامل ضمیمه داده شده به صدراعظم و اظهاراتی که وی به کمیسیون ارائه کرد، منتشر شد و در دسترس عموم قرار گرفت. که در 15 دسامبر 1837، بنجامین هاوز از وزیر خزانه داری پرسید: “آیا قصد دولت این بود که به توصیه کمیسران پست، که در نهمین گزارش آنها در رابطه با کاهش نرخ ها آمده بود، عملی کند. هزینه پست و انتشار تمبرهای سکه ای؟» پاکت جبابدار

جیمز چالمرز

در کتاب 1881 طرح پستی پنی در سال 1837، پاتریک چالمرز اسکاتلندی ادعا کرد که پدرش، جیمز چالمرز، مقاله ای را در اوت 1834 منتشر کرد که در آن یک تمبر پستی را توصیف و حمایت کرد، اما هیچ مدرکی دال بر وجود این مقاله ارائه نکرد. با این وجود، پاتریک چالمرز تا زمان مرگش در سال 1891 کمپینی کرد تا پدرش به عنوان مخترع تمبر پستی شناخته شود.

اولین مدرک مستقل برای ادعای چالمرز مقاله ای است به تاریخ 8 فوریه 1838 و در 17 فوریه 1838 توسط اداره پست دریافت شد، که در آن او تمبرهای پستی چسبنده را به اداره پست عمومی پیشنهاد کرد. در این سند تقریباً 800 کلمه ای در مورد روش های نشان دادن اینکه هزینه پست از طریق پست پرداخت شده است، او می گوید:

“بنابراین، از طرح آقای هیل مبنی بر نرخ یکنواخت هزینه پست… من تصور می کنم که ساده ترین و مقرون به صرفه ترین حالت… توسط اسلیپس خواهد بود… به این امید که طرح آقای هیل به زودی اجرا شود. پیشنهاد کنید که ورقه های Stamped Slips تهیه شود… سپس با محلول قوی صمغ روی پشت مالیده شود…».پاکت پستی

سند اصلی چالمرز اکنون در موزه ملی پست بریتانیا است.

از آنجایی که چالمرز از همان فرقه‌های پستی استفاده می‌کرد که هیل در فوریه 1837 پیشنهاد کرده بود، واضح است که او از پیشنهادات هیل آگاه بود، اما اینکه آیا او یک نسخه از کتابچه هیل را به دست آورده یا صرفاً در مورد آن در یکی یا هر دوی دو گزارش مفصل خوانده است. 25 مارس 1837  و 20 دسامبر 1837 منتشر شده در تایمز ناشناخته است. در هیچ یک از این دو مقاله به «کمی کاغذ به اندازه کافی بزرگ برای نشان دادن مهر» اشاره نشد، بنابراین چالمرز نمی‌توانست بداند که هیل چنین پیشنهادی را ارائه کرده است. این نشان می‌دهد که یا چالمرز قبلاً کتابچه هیل را خوانده بود و صرفاً ایده هیل را توضیح می‌داد، یا به طور مستقل ایده تمبر پستی مدرن را توسعه داده بود. جیمز چالمرز طومارهایی را “برای نرخ پایین و یکنواخت هزینه پست” ترتیب داد. اولین چنین درخواستی در 4 دسامبر 1837 (از مونتروز) در مجلس عوام ارائه شد. طومارهای دیگری که او سازماندهی کرد در 1 مه 1838 (از دانبار و کوپار)، 14 مه 1838 (از شهرستان فورفار) و 12 ژوئن 1839 ارائه شد. در همین زمان، گروه های دیگری طومارهایی ترتیب دادند و به پارلمان ارائه کردند. همه درخواست‌ها برای نرخ‌های پستی مبتنی بر حجم، مصرف‌گرا و کم‌هزینه، پس از انتشار پیشنهادات هیل صورت گرفت.پاکت پستی

قرن نوزدهم

پنی بلک، اولین تمبر پستی جهان (1 مه 1840)

شرکت ایمن لفاف ویستا در ادامه مقاله قبلی خود درباره تمبر ، در این مقاله درباره تاریخچه آن صحبت می کند. تمبرهای پستی از دهه 1840 تحویل نامه را تسهیل کرده اند. قبل از آن، جوهر و تمبرهای دستی (از این رو کلمه “تمبر”) که معمولاً از چوب یا چوب پنبه ساخته می شد، اغلب برای ارسال نامه و تایید پرداخت هزینه پست استفاده می شد. اولین تمبر پستی چسبنده که معمولاً به آن پنی بلک می گویند، در سال 1840 در انگلستان منتشر شد. اختراع تمبر بخشی از تلاش برای بهبود سیستم پستی در پادشاهی متحده بریتانیا و ایرلند بود. که در اوایل قرن 19، در آشفتگی و مملو از فساد بود. گزارش های مختلفی از مخترع یا مخترعان تمبر وجود دارد.پاکت حبابدار پستی

قبل از معرفی تمبرهای پستی، هزینه پست در بریتانیا توسط گیرنده پرداخت می شد، سیستمی که با یک مشکل حل نشدنی همراه بود: هزینه های تحویل نامه توسط خدمات پستی قابل بازیابی نبود، زمانی که گیرندگان قادر به پرداخت آن نبودند یا تمایلی به پرداخت آن نداشتند. اقلام را تحویل می‌دادند، و فرستندگان هیچ انگیزه‌ای برای محدود کردن تعداد، اندازه یا وزن اقلام ارسالی نداشتند، خواه در نهایت برای آنها پول پرداخت شود یا خیر. تمبر پستی این مشکل را به شیوه ای ساده و شیک حل کرد و از مزیت اضافی اتاق برای معرفی عنصر زیبایی برخوردار بود. همزمان با اولین تمبرها، انگلستان بسته بندی هایی را برای پست ارائه کرد. اختراعات مرتبط بعدی شامل لوازم التحریر پستی مانند پاکت پستی پیش پرداخت، کارت پستال، کارت نامه، آئروگرام، متر پست و اخیراً، جعبه ها و پاکت های تخصصی توسط خدمات پستی ایالات متحده برای اولویت یا ارسال سریع به مشتری به صورت رایگان ارائه شد.

تمبر پستی هم برای پست‌کننده و هم برای مقامات پستی تسهیلاتی ایجاد می‌کرد، هزینه‌های خدمات پستی را به‌طور مؤثرتری جبران می‌کرد و در نهایت منجر به سیستم پستی بهتر و سریع‌تر می‌شد. با استفاده از تمبرهای راحتی ارائه شده، استفاده از آنها منجر به افزایش بسیار زیادی ارسال پستی در طول قرن 19 و 20 شد. تمبرهای پستی که در این دوران منتشر شد، محبوب ترین روش پرداخت پست بود. با این حال، در پایان قرن 20th به سرعت با استفاده از هزینه پستی و ارسال انبوه توسط مشاغل تحت الشعاع قرار گرفت.

همانطور که تمبرهای پستی با تصاویر حکاکی شده آنها به طور گسترده ظاهر شد، مورخان و مجموعه داران شروع به توجه کردند. به مطالعه تمبرهای پستی و استفاده از آنها فیلاتلی می گویند. جمع آوری تمبر می تواند هم سرگرمی و هم نوعی مطالعه و مرجع تاریخی باشد، زیرا تمبرهای پستی صادر شده توسط دولت و سیستم های پستی آنها همیشه با تاریخ ملت ها درگیر بوده اند.پاکت پستی

اگرچه تعدادی از مردم ادعای مفهوم تمبر پستی را داشتند، به خوبی مستند شده است که تمبرها برای اولین بار در پادشاهی متحده بریتانیای کبیر و ایرلند در 1 مه 1840 به عنوان بخشی از اصلاحات پستی که توسط سر رولند هیل ترویج شد، معرفی شدند. با معرفی آن، هزینه پست توسط فرستنده و نه گیرنده پرداخت می شد، اگرچه هنوز امکان ارسال نامه بدون پیش پرداخت وجود داشت. از زمانی که اولین تمبرهای پستی مورد استفاده قرار گرفت، برای جلوگیری از استفاده مجدد از تمبرها، از علامت پست استفاده شد.

اولین تمبر، “Penny black” برای خرید در 1 مه 1840 در دسترس قرار گرفت و از 6 مه 1840 معتبر خواهد بود. دو روز بعد، 8 مه 1840، آبی دو پنی معرفی شد. پنی سیاه برای ارسال نامه ای کمتر از نیم اونس به هر نقطه از بریتانیا کافی بود. هر دو تمبر شامل حکاکی از ملکه ویکتوریا جوان، بدون سوراخ بود، زیرا اولین تمبرها با بریدن آنها با قیچی از ورق های آنها جدا می شد.پاکت پستی

اولین تمبرها نیازی به نشان دادن کشور صادرکننده نداشتند، بنابراین هیچ نام کشوری روی آنها درج نمی شد. بریتانیا تنها کشوری است که نام خود را در تمبرهای پستی حذف کرده است، که از سر پادشاه حاکم به عنوان شناسه کشور استفاده می کند. پس از معرفی تمبر پستی در بریتانیا، هزینه پست پیش پرداخت به میزان قابل توجهی تعداد نامه های ارسالی را افزایش داد. تا قبل از سال 1839، تعداد نامه‌های ارسالی در بریتانیا معمولاً 76 میلیون بود. تا سال 1850، این رقم پنج برابر شد و به 350 میلیون رسید، و تا پایان قرن بیستم به سرعت رشد کرد، زمانی که روش‌های جدیدتر نشان دادن پرداخت هزینه پست باعث کاهش استفاده از تمبر شد.

کشورهای دیگر به زودی بریتانیا را با تمبرهای خود دنبال کردند. کانتون زوریخ در سوئیس رپ 4 و 6 زوریخ را در 1 مارس 1843 صادر کرد. اگرچه از پنی سیاه می‌توان برای ارسال نامه‌ای کمتر از نیم اونس در هر کجای بریتانیا استفاده کرد، در عوض سوئیس در ابتدا آن سیستم را اتخاذ نکرد. ادامه محاسبه نرخ نامه بر اساس مسافتی که باید تحویل داده شود. برزیل تمبر چشم گاو نر را در 1 آگوست 1843 منتشر کرد. برزیل با استفاده از همان چاپگری که برای رنگ سیاه پنی استفاده شد، به جای پرتره امپراتور پدرو دوم، طرحی انتزاعی را انتخاب کرد تا تصویر او با مهر پست تغییر نکند.پاکت پستی

در سال 1845، برخی از مدیران پست در ایالات متحده تمبرهای خود را منتشر کردند، اما تنها در سال 1847 بود که اولین تمبرهای رسمی ایالات متحده منتشر شد: شماره های 5 و 10 سنت که بنجامین فرانکلین و جورج واشنگتن را به تصویر می کشند. چند کشور دیگر در اواخر دهه 1840 تمبر منتشر کردند. تمبرهای معروف “دفتر پست” موریس توسط موریس در سپتامبر 1847 منتشر شد. بسیاری دیگر مانند هند استفاده از آنها را در دهه 1850 آغاز کردند و در دهه 1860 اکثر کشورها تمبر منتشر کردند.

سوراخ کردن تمبرهای پستی در ژانویه 1854 آغاز شد. اولین تمبرهای رسمی سوراخ شده در فوریه 1854 منتشر شد. در طول جلسه 1851 پارلمان در مجلس عوام بریتانیا. و سرانجام در سال 1853/54 پس از آن که دولت بریتانیا 4000 پوند به آرچر برای ماشین و حق اختراع خود پرداخت کرد.

اتحادیه جهانی پست، که در سال 1874 تأسیس شد، مقرر کرد که کشورها فقط باید تمبرهای پستی را با توجه به مقدار استفاده واقعی منتشر کنند و هیچ فرد زنده ای نباید به عنوان موضوع در نظر گرفته شود. قانون اخیر پس از جنگ جهانی اهمیت خود را از دست داد.پاکت حبابدار

قرن بیستم و بیست و یکم

تمبر پست پست ایالات متحده مارشال سی جی ای مانرهایم از سال 1961

پس از جنگ جهانی دوم، در برخی از کشورها، به ویژه کشورهای کوچک عرب، انتشار تمبرهای پستی به صورت انبوه مرسوم شد، زیرا دریافته شد که چقدر سودآور است. در طول قرن بیست و یکم، به دلیل پست الکترونیکی و سایر نوآوری‌های فناوری، میزان پست و استفاده از تمبرهای پستی در جهان کاهش یافته است. ایسلند قبلاً اعلام کرده بود که دیگر تمبرهای جدیدی برای کلکسیونرها منتشر نخواهد کرد زیرا فروش کاهش یافته است و تمبرهای کافی در انبار وجود دارد. در سال 2013، PostNL هلند Postzegelcodes را معرفی کرد، یک کد الفبایی 9 کاراکتری که به عنوان یک شبکه 3×3 بر روی قطعه نامه به عنوان جایگزینی برای تمبر نوشته می شود. در دسامبر 2020، 590000 نفر کارت هایی با این کدهای دست نویس ارسال کردند.

طرح

هنگامی که اولین تمبرهای پستی در دهه 1840 منتشر شد، آنها از استاندارد تقریباً یکسانی در شکل، اندازه و موضوع کلی پیروی کردند. آنها مستطیل شکل بودند. آنها تصاویر ملکه ها، روسای جمهور و دیگر شخصیت های سیاسی را در خود داشتند. آنها همچنین نام هزینه پستی را به تصویر می‌کشیدند، و به استثنای بریتانیا، نام کشوری را که از آن صادر شده بود را نشان می‌دادند.

به زودی پس از معرفی تمبر پستی، موضوعات و طرح های دیگری ظاهر شدند. برخی از طرح ها مورد استقبال قرار گرفت، برخی دیگر به طور گسترده مورد انتقاد قرار گرفتند. به عنوان مثال، در سال 1869، اداره پست ایالات متحده سنت ترسیم رؤسای جمهور یا سایر شخصیت های مشهور تاریخی را شکست، به جای آن از موضوعات دیگر از جمله قطار و اسب استفاده کرد. (نگاه کنید به: شماره تصویری 1869). گاهی اوقات انتقادات تند مردم آمریکا.

سوراخ ها

ردیف‌هایی از سوراخ‌ها در برگه‌ای از تمبرهای پستی 1940

پنی رد، شماره 1854، اولین تمبر پستی با سوراخ رسمی اولین تمبر رسمی ایالات متحده آمریکا (1857)

سوراخ‌ها سوراخ‌های کوچکی هستند که بین تمبرهای پستی منفرد روی یک برگه تمبر ایجاد می‌شوند، که جداسازی تعداد مورد نظر تمبر را تسهیل می‌کنند. لبه‌ی قاب‌مانند و موج‌دار که تمبر جدا شده را احاطه کرده است، یک الگوی رفتاری مشخص برای ظاهر تمبر پستی را مشخص می‌کند. در دهه اول وجود تمبرهای پستی (بسته به کشور)، تمبرها بدون سوراخ منتشر می شدند. قیچی یا سایر مکانیسم های برش برای جدا کردن تعداد دلخواه تمبر از یک ورق کامل مورد نیاز بود. اگر از ابزار برش استفاده نمی شد، تمبرهای فردی پاره می شد. این را لبه های ناهموار نمونه های باقی مانده نشان می دهد. جداسازی مکانیکی تمبرها از یک برگه برای کارمندان پست و مشاغل، که هر دو با تعداد زیادی تمبر به صورت روزانه سروکار دارند، ناراحت کننده بود. در سال 1850، روش‌هایی مانند چرخ‌های رولتینگ در تلاش برای راحت‌تر کردن جداسازی مهر و زمان کمتر ابداع شد.

بریتانیا اولین کشوری بود که تمبر پستی با سوراخ منتشر کرد. اولین ماشینی که به طور خاص برای سوراخ کردن ورق تمبرهای پستی طراحی شده بود، توسط هنری آرچر، مالک زمین و مرد راه آهن ایرلندی از دوبلین، ایرلند، در لندن اختراع شد.

 1850 Penny Redاولین تمبری بود که در طول دوره آزمایشی دستگاه سوراخ‌کننده آرچر سوراخ شد. پس از یک دوره آزمون و خطا و اصلاحات در اختراع آرچر، ماشین‌های جدیدی بر اساس اصول پیشگام آرچر خریداری شد و در سال 1854 مقامات پستی انگلستان به طور مداوم اقدام به انتشار تمبر پستی سوراخ دار در پنی رد و تمام طرح‌های بعدی کردند.

در ایالات متحده، استفاده از تمبرهای پستی به سرعت مورد توجه قرار گرفت و زمانی که در 3 مارس 1851، آخرین روز از جلسه قانونگذاری خود، کنگره قانون 3 مارس 1851 (قانونی برای کاهش و تعدیل نرخ ها) را تصویب کرد، گسترش بیشتری یافت. هزینه پست در ایالات متحده). قانون 3 مارس 1855 که چهار سال بعد در آخرین روز جلسه کنگره معرفی شد، مستلزم پرداخت پیش‌پرداخت هزینه پست برای همه پست‌ها بود. پس از آن، استفاده از تمبر پستی در ایالات متحده به سرعت دو برابر شد و تا سال 1861 چهار برابر شد.

در سال 1856، تاپپن و کارپنتر (به دستور دولت ایالات متحده برای چاپ تمبرهای پستی ایالات متحده در دهه 1850)، تحت هدایت پست ژنرال جیمز کمبل، یک دستگاه چرخشی را خریداری کردند که برای جدا کردن تمبرها طراحی شده بود که در سال 1854 توسط ویلیام و در انگلستان به ثبت رسید. هنری بمروز، که چاپگر در دربی، انگلستان بودند. دستگاه اصلی به جای سوراخ کردن، بر روی کاغذ شکاف می داد، اما دستگاه به زودی اصلاح شد.پاکت پستی

اولین چاپ تمبر که به طور رسمی سوراخ شد، جورج واشنگتن 3 سنتی بود که توسط اداره پست ایالات متحده در 24 فوریه 1857 منتشر شد. بین سالهای 1857 و 1861، تمام تمبرهایی که در ابتدا بین سالهای 1851 و 1856 منتشر شده بودند، مجدداً با سوراخ منتشر شدند. ظرفیت اولیه برای سوراخ کردن تمام تمبرهای چاپ شده کافی نبود، بنابراین شماره های سوراخ شده استفاده شده بین فوریه و ژوئیه 1857 کمیاب و بسیار ارزشمند هستند.

اشکال و مواد

تمبرها علاوه بر رایج ترین شکل مستطیل، در اشکال هندسی (دایره، مثلث و پنج ضلعی) و نامنظم منتشر شده است. ایالات متحده اولین تمبر دایره ای خود را در سال 2000 به عنوان هولوگرام زمین منتشر کرد. سیرالئون و تونگا تمبرهایی به شکل میوه منتشر کرده اند. تمبرهایی که روی صفحات چاپ می‌شوند عموماً با سوراخ‌هایی از هم جدا می‌شوند، هرچند اخیراً با ظهور مهرهای صمغ‌دار که نیازی به مرطوب کردن آنها قبل از چسباندن آنها نیست، طرح‌ها می‌توانند لبه‌های صاف را در خود جای دهند (اگرچه یک لبه سوراخ‌دار صرفاً تزئینی اغلب وجود دارد. ).

تمبرها معمولاً از کاغذی ساخته می شوند که به طور خاص برای آنها طراحی شده است و در ورق ها، رول ها یا کتابچه های کوچک چاپ می شوند. معمولاً تمبرهای پستی از موادی غیر از کاغذ مانند فویل برجسته (گاهی از طلا) ساخته می شوند. سوئیس تمبری ساخت که حاوی کمی توری و یکی از چوب بود. ایالات متحده یکی از پلاستیک ها را تولید کرد. آلمان شرقی تمبر مواد شیمیایی مصنوعی منتشر کرد. در هلند یک تمبر از ورق نقره ساخته شد. بوتان سرود ملی خود را در یک رکورد قابل پخش منتشر کرد.

ویژگی های گرافیکی

تمبر پستی سال 1985 برای صد و پانزدهمین سالگرد تولد ولادیمیر لنین. پرتره لنین (بر اساس عکسی از ی. مبیوس در سال 1900 در مسکو) با موزه تامپر لنین. موضوعاتی که روی صورت تمبرهای پستی یافت می‌شوند، عموماً چیزی هستند که یک موضوع تمبر خاص را برای عموم تعریف می‌کنند و اغلب دلیلی برای نجات آن‌ها توسط مجموعه‌داران یا علاقه‌مندان به تاریخ هستند. موضوعات گرافیکی موجود بر روی تمبرهای پستی از تصویرهای اولیه پادشاهان، ملکه ها و رؤسای جمهور گرفته تا تصویرهای بعدی کشتی ها، پرندگان و ماهواره ها،  افراد مشهور، رویدادهای تاریخی، کمیک ها، دایناسورها، سرگرمی ها (بافندگی، جمع آوری تمبرها) را شامل می شود. ، ورزش، تم های تعطیلات، و انبوهی از موضوعات دیگر که بیش از حد زیاد هستند که نمی توان آنها را فهرست کرد. پاکت پستی

هنرمندان، طراحان، قلم‌زنان و مسئولان اداری با انتخاب موضوع و نحوه چاپ تمبر درگیر هستند. تصاویر اولیه تمبر تقریباً همیشه از یک حکاکی تهیه می شد – طرحی که در قالبی فولادی حک شده بود، که سپس سخت می شد و اثر آن به صفحه چاپ منتقل می شد. استفاده از یک تصویر حکاکی شده روشی مطمئن‌تر برای چاپ تمبر تلقی می‌شد، زیرا تقلبی کردن یک تصویر با جزئیات دقیق با خطوط برجسته برای هر کسی غیر از یک حکاکی چیره دست تقریبا غیرممکن بود. در اواسط قرن بیستم، تمبرهای تولید شده توسط سایر اشکال چاپ، مانند لیتوگرافی، عکس گراور، چاپ افست و چاپ افست وب شروع به ظهور کردند. این روش های چاپ بعدی هزینه کمتری داشتند و معمولاً تصاویری با کیفیت کمتر تولید می کردند.

شرکت ایمن لفاف ویستا درباره نقش پهباد در تحول لجستیک و صنعت پست توضیح می دهد. اکثر مردم «پهپاد» یا همان «پرنده هدایت‌پذیر از دور» را همراه با کارایی نظامی می‌شناسند اما این وسیله امروزه روز، کنار کاربردهای مختلف مانند سرگرمی و تصویربرداری، امداد و  تحقیقات علمی پژوهشی ،  به یکی از ابزارهای سریع و ایمن انتقال محصول نیز تبدیل شده است. از ویژگی های بسیار حائز اهمیت آن ، وزن کم، سرعت زیاد ، قدرت جابجایی بالا و مصرف انرژیبسیار کم ، این پرنده‌ هدایت‌شونده به‌ گزینه‌ای مناسب برای تحویل بسته‌ها و مرسولات و پاکت های پستی در کشورهای پیشرفته تبدیل شده‌اند. پهپادها در ترافیکنمیمانند و نیازی به دنبال کردن راه های پر پیچ‌وخم خیابان‌ها ندارند.  این ربات‌ها سریع‌تر از هر دوچرخه، موتورسیکلت و خودرویی و اتوبوس و هر وسیله نقلیه ای می‌توانند تحویل کالا را در یک شهر به انجام برسانند. بنابراین به‌هیچ‌عنوان عجیب نیست که کمپانی‌های قدرتمند متعددی در سراسر دنیا به دنبال استفاده از این پستچی‌های کوچک و سبک در شبکه‌های پخش باشند. شرکت پستی «شونگ فونگ» مشهورترین و قوی‌ترین موسسه ارسال مرسوله‌های مختلف در چین اظهار می کند اسـتفاده از پهپاد باعث خواهد شد تـا قـدرت و سـرعت بیشـتری بـه ایـن بخـش تزریق شود. این شرکت خاطرنشان کرده‌است در سال‌های پیش رو از میلیون‌ها پهپاد برای این برنامه و ارسال مرسولات پستی اسـتفاده خواهد کرد و ده‌ها هزار پهپاد نیز ساخته خواهد شد.

توسعه سریع دستگاه های اینترنت اشیا (IoT) به عصر جدیدی در صنعت حمل و نقل دریایی و جاده ای و پهباد و تحقیقات منجر شد. این مقاله عوامل تعیین‌کننده حیاتی خدمات تحویل هواپیماهای بدون سرنشین (نوآوری شخصی، انتظار نتیجه، احساسات پیش‌بینی‌شده مثبت و ریسک درک شده) را بر تمایل مشتری به استفاده از پهپاد در اقتصاد نوظهور مطالعه می‌کند. این مقاله از تحلیل همبستگی و مدل‌سازی معادلات ساختاری (SEM) برای تجزیه و تحلیل داده‌های 602 مشاهدات معتبر جمع‌آوری‌شده در بررسی پرسشنامه ساختاریافته در ویتنام استفاده می‌کند. نتایج تجربی نشان می‌دهد که انتظار نتیجه و نوآوری شخصی بر نگرش مشتری و احساسات پیش‌بینی‌شده تأثیر مثبت می‌گذارد، در حالی که انتظار نتیجه قوی‌ترین تأثیر را در پهباد دارد. این یافته‌ها همچنین نشان می‌دهند که انتظار نتیجه و نوآوری شخصی از طریق نگرش مثبت و احساسات پیش‌بینی‌شده مثبت، بر تمایل مشتری به استفاده از Drone تأثیر می‌گذارد. جالب توجه است که خطر درک شده از Drone در کاهش رابطه بین نگرش مشتری و تمایل به استفاده از Drone تعدیل کننده در نظر گرفته می شود در حالی که تأثیر ناچیزی بر احساسات مشتری و تمایل به استفاده دارد.پاکت پستی

معرفی
پهپاد در مقایسه با تحویل سنتی مزایای متعددی دارد: سریع‌تر، هزینه‌های کم و محیطی دوستانه (Merkert et al., 2022) و عملکرد عملیاتی سیستم‌های حمل‌ونقل دریایی و جاده‌ای را بهبود می‌بخشد (Chaudhry et al., 2021). با این حال، هواپیماهای بدون سرنشین مزایا و خطراتی را برای مشتریان به ارمغان می‌آورند (یو و همکاران، 2018a). مشتریان از انعطاف‌پذیری، امنیت و سرعت راضی هستند (راج و ساه، 2019؛ هان، 2020؛ صدیکی و لی، 2019)، در حالی که آنها همچنین از خرابی هواپیماهای بدون سرنشین و “تهاجم به حریم خصوصی” با پرواز “بر فراز املاک خود” می‌ترسند. (کیم، 2020). بنابراین، این مقاله تاثیر نوآوری شخصی، انتظار نتیجه و ریسک درک شده را بر احساسات، نگرش و تمایل پیش بینی شده برای استفاده از پهپاد در حمل و نقل دریایی و جاده ای بررسی می کند.پاکت پستی

از آنجایی که قصد رفتاری مصرف کننده به عنوان شاخصی از پذیرش رفتاری و آمادگی برای پرداخت حق بیمه برای خدمات در نظر گرفته می شود، تحقیق در مورد عوامل بالقوه کمک کننده به استفاده مورد نظر، نقش مهمی در ارائه اطلاعات به محققان، توسعه دهندگان پهپاد، خرده فروشان و لجستیک ایفا می کند. یو و همکاران (2018a) خط مشی هواپیماهای بدون سرنشین را به عنوان یک عامل مهم در پذیرش مشتری برجسته می کند در حالی که هوانگ و لی (2019) نوآوری هواپیماهای بدون سرنشین و نگرش مشتریان را به عنوان عوامل تعیین کننده بر قصد مشتری نشان دادند. در همین حال، یو و همکاران. (2018a) شناسایی کرد که مزیت سرعت پهپاد، پیچیدگی و ویژگی های فردی به طور قابل توجهی بر نگرش مشتری تأثیر می گذارد. کیم و هوانگ (2020) استدلال کردند که عوامل تعیین کننده اصلی پذیرش مشتری به نگرش، کنترل شخصی، رفتاری و هنجارهای ذهنی مربوط می شود. در نهایت، Osakwe و همکاران. (2022) ریسک تحویل را به عنوان تعدیل کننده پیوندهای بین نگرش، تمایل و قصد مشتری برجسته کرد.پاکت حبابدار

حمل و نقل کنونی (جاده ای و دریایی) با گسترش ویژگی های ارتباطی و محاسباتی جدید در حال تکامل است و محققان بسیاری برای ارتقای این صنعت در حال انجام هستند (چودری و همکاران، 2021؛ لی و همکاران، 2019؛ وو و نگوین، 2022). ). همانطور که در حوزه زمینی، پهپاد ها در حوزه دریایی برای انجام عملیات خاصی مانند نقشه برداری کشتی ها، نظارت بر تاسیسات دریایی و تحویل کالاها و لوازم مورد استفاده قرار می گیرند (کسوری و همکاران، 2020). اگرچه محققان علاقه خود را به مطالعه خدمات تحویل هواپیماهای بدون سرنشین نشان می دهند (راج و ساه، 2019؛ یو و همکاران، 2018a)، این مطالعات به اقتصادهای نوظهور محدود می شود. این تعجب آور نیست زیرا تحویل هواپیماهای بدون سرنشین هنوز یک روند در حال ظهور است و در مراحل آزمایشی انجام می شود. جالب توجه است، یک نظرسنجی اخیر (Urban، 2018) نشان داد که تقریباً 26٪ از پاسخ دهندگان انتظار دارند در چند سال آینده از خدمات تحویل هواپیماهای بدون سرنشین استفاده کنند. این یافته ضرورت درک بهتر از آمادگی مصرف کننده برای پذیرش این فناوری و اطلاع رسانی به متخصصان را بیشتر تقویت می کند. علاوه بر این، هیچ یک از تحقیقات ذکر شده بررسی نکرده اند که آیا خطر درک شده از پهپاد به عنوان عامل تعدیل کننده تمایل مشتری به استفاده از پهپاد در تحقیقات حمل و نقل جاده ای و دریایی در نظر گرفته می شود (یو و همکاران، 2018a؛ ساه و همکاران، 2020).پاکت پستی

داده های این مطالعه در ویتنام جمع آوری شده است. این کشور شرایط ایده آلی را برای آزمایش فرضیات در مورد پذیرش مصرف کنندگان از این مصنوع فناوری در حال ظهور ارائه می دهد. با رسیدن میانگین نرخ رشد در دوره 2016-2019 به حدود 30 درصد، اندازه بازار تجارت الکترونیک کشورمان از 4 میلیارد دلار در سال 2015 به حدود 11.5 میلیارد دلار در سال 2019 افزایش یافته است (VECOM, 2020). توسعه سریع تجارت الکترونیک به این معنی است که فشار وارد شده بر صنعت خدمات لجستیک مرتبط نیز در حال افزایش است، به ویژه تحویل آخرین مایل (تولستوی و همکاران، 2022). در همین حال، انجام خوب در مرحله تحویل آخرین مایل برای شرکت های تجارت الکترونیک بسیار مهم است زیرا تأثیر قابل توجهی بر رضایت مصرف کننده در تجربه خرید آنلاین دارد (Vakulenko et al., 2019). لازمه این است که راه‌حل‌های جدید و مؤثرتری برای این مایل آخر داشته باشیم، جایگزین تحویل در خانه – شکلی محبوب اما محدود (موسوی و همکاران، 2022). بنابراین، مطالعه روشمند تمایل مشتری به استفاده از Drone برای حل سوالات فوق بسیار ضروری است. بر اساس موارد فوق، این مطالعه به تحقیق حمل و نقل در مورد تأثیر خدمات تحویل هواپیماهای بدون سرنشین بر رفتارهای مشتری کمک می کند.پاکت پستی

 بر اساس تئوری اشاعه نوآوری (راجرز، 1983) و مدل پذیرش فنی (دیویس، 1989)، این مطالعه یک مدل نظری از روابط بین عوامل پذیرش مشتری (به عنوان مثال، پیش بینی های مثبت، نگرش نسبت به هواپیماهای بدون سرنشین و تمایل به استفاده) ایجاد می کند. و عوامل تعیین کننده مانند ویژگی های درک شده نوآوری (به عنوان مثال نوآوری شخصی، انتظار نتیجه)، خطرات درک شده. ساختار باقیمانده این مقاله به شرح زیر است: بخش 2 پیشینه نظری خدمات تحویل هواپیماهای بدون سرنشین و تأثیر آن بر تمایل مشتریان به استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین را ارائه می‌کند. بخش 3 روش تحقیق را نشان می دهد. بخش 4 به نتایج اختصاص دارد، در حالی که بخش پایانی نتیجه‌گیری، مفاهیم نظری و مدیریتی و محدودیت‌های مطالعه را ارائه می‌کند.

بررسی ادبیات
2.1. خدمات تحویل پهپاد

پهپاد نوعی وسیله نقلیه پرنده یا هواپیمای بدون سرنشین، هواپیمای با کنترل از راه دور و بدون حضور انسان در داخل کابین خلبان است و می تواند در اشکال، اندازه ها و نقش های مختلف باشد (Chaurasia & Mohindru, 2021). ساختار پهپاد شامل اجزای اصلی است: موتور، پردازنده مرکزی، پروانه، براکت و منبع تغذیه (باتری) (Floreano & Wood، 2015). کاربران می توانند پهپاد را با یک کنترل از راه دور کنترل کنند یا آن را با مختصات و مسیرهای مبتنی بر GPS از قبل برنامه ریزی کنند. بسیاری از پهپادها اکنون دارای GPS داخلی هستند، بنابراین آنها همیشه می توانند مکان پرواز خود را پیدا کنند (Renduchintala et al., 2019).

کنترلر پهپاد شامل دو دکمه و یک آنتن تاشو است که معمولاً از امواج رادیویی 2.4 گیگاهرتز استفاده می کند (Yaacoub et al., 2020). آنها استدلال کردند که برخی از کنترل‌کننده‌های پهپاد ترکیبی از سیگنال‌های 2.4 گیگاهرتز و وای‌فای دارند، شبیه کنترل‌کننده‌های کنسول بازی هستند یا می‌توانند بر اساس یک برنامه کنترلی که بر روی تلفن هوشمند یا رایانه لوحی اجرا می‌شود (Pasha et al., 2022, Stasiak et al. al., 2018). پهپادهای معمولی می توانند به لطف ملخ های چرخشی که با باتری ها تغذیه می شوند، پرواز کنند. برخی از مدل‌های گران‌قیمت پهپاد می‌توانند به صورت اجباری پرواز کنند و تا 800 کیلومتر و ارتفاع 15 کیلومتر پرواز کنند. برخی از هواپیماهای بدون سرنشین با عملیات از پیش برنامه ریزی شده عمل می کنند. دیگران تحت کنترل از راه دور انسانی کار می کنند (Stasiak et al., 2018). هواپیماهای بدون سرنشین معمولاً به مقصدی پرواز می کنند، چه برای مقاصد نظامی یا غیرنظامی استفاده شوند.پاکت پستی حبابدار

سیستم تحویل بدون سرنشین محل زندگی مصرف کننده را ردیابی می کند و بنابراین تحویل تضمینی بسته را به مکان و شخص مناسب ارائه می دهد (اسکات و اسکات، 2019). سیستم تحویل پهپاد GPS مکان مصرف کننده را از طریق GPS تعیین می کند، مکان زنده را شناسایی می کند و بسته صحیح را در زمان مشخص شده به عنوان هر تاریخ تحویل تحویل می دهد (چن و همکاران، 2022). GPS در پهپاد تعبیه خواهد شد و دستگاه ردیاب مکان کاربر را تشخیص خواهد داد. این دستگاه اکنون توسط مشتری با استفاده از OTP ارائه شده در طول تولید بسته پردازش می شود تا از تقلب جلوگیری شود.

2.2. احساس پیش بینی شده

عاطفه پیش بینی شده «پاسخ عاطفی فرد» به «ادراکی از یک موقعیت خاص» است (کلور و همکاران، 1987). کاس و مس (2002) نشان دادند که احساسات به طور قابل توجهی تأثیر می گذارد و “تفاوت در رفتار پایدار افراد را به حساب می آورد”. زی و همکاران (2015) ارتباط معنی داری بین ویژگی های شخصی، احساسات اخلاقی و پاسخ های مصرف کننده نشان داد. عواطف اخلاقی منفی (یعنی تحقیر، خشم و انزجار) واکنش‌های نامطلوب ایجاد می‌کنند، در حالی که احساسات مثبت منجر به پاسخ‌های مثبت می‌شوند. با این حال، این جریان تحقیق نیاز به ارزیابی ارتباط پیش بینی پیامد عاطفی تصمیمات آینده دارد. علاوه بر این، مفهوم هیجان مبتنی بر سرب، که به واکنش عاطفی به دنبال رفتار پیش‌بینی‌شده فرد اشاره دارد، پیشنهاد شده است (هوانگ و همکاران، 2020).

2.3. توسعه فرضیه

طبق نظر آگاروال و پراساد (1998)، نوآوری شخصی در حوزه فناوری به عنوان “تمایل فردی برای دسترسی به سیستم های جدید فناوری اطلاعات” در نظر گرفته می شود. این به طور مستقیم بر پذیرش کاربر از سیستم جدید فناوری اطلاعات تأثیر می گذارد (Jackson, Mun, & Park, 2013). می توان نتیجه گرفت که نوآوری فردی منجر به احساسات مثبت مورد انتظار آنها در مورد سیستم جدید فناوری اطلاعات می شود. وقتی صحبت از خدمات تحویل هواپیماهای بدون سرنشین به میان می‌آید، پیشنهاد می‌شود که نوآوری شخصی با احساسات، نگرش‌ها و تمایل به استفاده از پهپاد مرتبط باشد. فرضیه ها به شرح زیر است:

H1a

: نوآوری شخصی تأثیر قابل توجهی بر احساسات مثبت پیش بینی شده دارد.

H1b

: نوآوری شخصی تأثیر قابل توجهی بر نگرش نسبت به خدمات تحویل هواپیماهای بدون سرنشین دارد.

H1c

: نوآوری شخصی تأثیر مثبتی بر تمایل به استفاده از پهپاد دارد.

انتظار نتیجه عبارت است از “توانایی مورد انتظار برای انجام موفقیت آمیز یک اقدام و دستیابی به نتیجه مورد انتظار” (بندورا، 1977). اوساکوه و همکاران (2021) پیشنهاد کرد که امید به نتیجه تأثیر مثبتی بر نگرش و قصد استفاده از پهپاد دارد. هوانگ و همکاران (2015) نشان داد که انتظار نتیجه یک عامل کلیدی است که بر نگرش نسبت به یک سیستم فناوری اطلاعات تأثیر می گذارد. به طور مشابه، چندین محقق ارتباط بین امید به نتیجه و نگرش نسبت به فناوری اطلاعات را پیشنهاد کرده اند (Stone & Baker-Eveleth, 2013). از این منظرها، انتظار نتیجه در مورد پهپاد منجر به احساسات پیش‌بینی‌شده فردی، نگرش‌ها و تمایل آن‌ها به استفاده از خدمات تحویل پهپاد می‌شود. چندین مطالعه نشان داده است که وقتی کاربران با سیستم خدمات تعامل دارند، اگر این سیستم بسیار پیچیده باشد، تمایلی به استفاده از آن ندارند (Fan et al., 2018, Yoo et al., 2018aa). از این رو، زمانی که فردی اطلاعات را پردازش می کند، ادراک او تحت تأثیر پیچیدگی کار قرار می گیرد، بنابراین سادگی یک کار با بار شناختی آن رابطه منفی دارد (Xu et al., 2020). پیچیدگی می تواند دانش، تمایل و انگیزه مورد نیاز برای انجام یک کار را تحت تأثیر قرار دهد (Hærem et al., 2015). بنابراین، افراد با افزایش پیچیدگی کار، زمان و تلاش بیشتری را صرف می کنند و قضاوت، عملکرد و انتظارات خود را بر این اساس تنظیم می کنند (Xu، 2016).

طبق تحقیقات شرکت ایمن لفاف ویستا تولید کننده انواع پاکت های چند جداره پستی و سفارشی :نیاز به نگهداری، ذخیره و حمل و نقل مواد از روزهای اولیه بشریت وجود داشته است. با این حال، اضافه کاری، بسته بندی از رفع نیاز ساده به تبدیل شدن به یک جزء جدایی ناپذیر به پیام برند و همچنین تجربه مصرف کننده تبدیل شده است. بیایید لحظه ای به عقب برگردیم و پیشرفت های تکنولوژیکی بزرگ در طول تاریخ را مشاهده کنیم که صنعت بسته بندی را به شکل امروزی درآورده است.

بسته بندی اولیه

بسته بندی، به عنوان یک مفهوم، ناشی از نیاز اساسی بشر اولیه برای ذخیره و حمل مواد غذایی خود از مکانی به مکان دیگر بود. در حالی که هیچ سابقه ای از زمان استفاده از اولین مواد بسته بندی وجود ندارد، مورخان بر این باورند که در دوران شکارچی/گردآورنده عشایر، از موادی مانند برگ، پوست حیوانات، آجیل یا کدو برای نگهداری و حمل اقلام استفاده می شد.پاکت پستی

تکنیک های بسته بندی چینی باستان

چین باستان به دلیل نوآوری هایشان در توسعه کاغذ – یعنی قدیمی ترین نمونه بسته بندی انعطاف پذیر – به دلیل اختراع بسته بندی انعطاف پذیر شناخته شده است. مورخان بر این باورند که در قرن اول یا دوم، چینی ها شروع به استفاده از پوست درخت توت برای بسته بندی غذا کردند. در قرن‌های بعد، زمانی که چینی‌ها تکنیک‌های کاغذسازی خود را کامل کردند، کاغذ برای بسته‌بندی اقلامی مانند دارو و بسته‌های چای نیز مورد استفاده قرار گرفت.

تکنیک های بسته بندی مصر باستان

در مصر باستان، شیشه گران بود و به عنوان یک سنگ گرانبها معمولاً برای خانواده سلطنتی در نظر گرفته می شد. با این حال، این وسواس نسبت به شیشه بود که سرانجام مصری ها را به کشف فناوری دمیدن شیشه سوق داد که می توانست شیشه را در ظروف ذخیره آب و غذا قالب ریزی کند. با این حال، این شیشه باستانی شفاف نبود – که تا 500 سال دیگر کشف نمی شد.پاکت پستی

بسته بندی قرون وسطایی

در قرون وسطی محبوبیت استفاده از بشکه های چوبی و جعبه های چوبی به عنوان وسایل ذخیره سازی و حمل و نقل افزایش یافت. بشکه ها معمولاً برای سفر در اقیانوس ها برای ذخیره اقلامی مانند رام، غذای خشک و آب شیرین استفاده می شدند.

بسته بندی انقلاب صنعتی

به سرعت به سوی انقلاب صنعتی: این دوره (از حدود 1760-1840 شروع شد) با افزایش تقاضا برای بسته بندی با کیفیت بهتر، جای خود را به پیشرفت های عمده فناوری داد. این تقاضا برای کیفیت با افزایش ناگهانی محصولات جدیدی که اکنون برای مصرف توده ها در دسترس بودند، تقویت شد. با این حال، باید توجه داشت که بسیاری از مواد بسته بندی که در این دوره به وجود آمد، گران بودند. به این معنی که استفاده از این مواد معمولاً برای نگهداری و حمل و نقل کالاهای لوکس اختصاص داشت.پاکت پستی

جایزه حفظ مواد غذایی ناپلئون (1795)

در سال 1795، ناپلئون به هر کسی که بتواند روش‌های بهتری برای نگهداری غذا اختراع کند، جایزه‌ای 12000 فرانکی در نظر گرفت. این فشار برای نوآوری به دلیل نیاز ناپلئون به یافتن راهی برای تغذیه ارتش خود بود که در بحبوحه جنگ بود.

با این حال، 15 سال دیگر نمی گذرد تا این جایزه توسط فردی به نام نیکلاس آپرت به دست بیاید. نیکلاس آپرت، که به عنوان پدر کنسرو نیز شناخته می شود، روشی را برای نگهداری غذا برای مدت طولانی با جوشاندن و سپس بستن غذا در ظروف شیشه ای بدون هوا ابداع کرد. ما امروزه هم از این روش برای غذاهای کنسرو شده استفاده می کنیم!

جایزه حفظ مواد غذایی ناپلئون (1795)

در سال 1795، ناپلئون به هر کسی که بتواند روش‌های بهتری برای نگهداری غذا اختراع کند، جایزه‌ای 12000 فرانکی در نظر گرفت. این فشار برای نوآوری به دلیل نیاز ناپلئون به یافتن راهی برای تغذیه ارتش خود بود که در بحبوحه جنگ بود. با این حال، 15 سال دیگر نمی گذرد تا این جایزه توسط فردی به نام نیکلاس آپرت به دست بیاید. نیکلاس آپرت، که به عنوان پدر کنسرو نیز شناخته می شود، روشی را برای نگهداری غذا برای مدت طولانی با جوشاندن و سپس بستن غذا در ظروف شیشه ای بدون هوا ابداع کرد. ما امروزه هم از این روش برای غذاهای کنسرو شده استفاده می کنیم!پاکت پستی

ظهور قلع (1810)

در سال 1810، پیتر دوراند، انگلیسی، استفاده از قوطی های آهنی با روکش قلع را به جای بطری برای نگهداری مواد غذایی به ثبت رساند. طی 20 سال آینده، قلع به یکی از محبوب ترین مواد بسته بندی برای بسته بندی چیزهایی مانند کلوچه و تنباکو تبدیل خواهد شد.

اولین جعبه مقوایی (1817)

اگرچه خود مقوا چند صد سال قبل در چین اختراع شده بود، جعبه مقوایی تا سال 1817 توسط سر مالکوم تورنهیل ساخته نشد. توجه: این جعبه ها هنوز راه راه نبودند، که تا سال 1871 اختراع نشدند. جعبه های مقوایی در میان تولیدکنندگان ابریشم برای حمل پروانه و تخم مرغ از ژاپن به اروپا محبوبیت داشتند.پاکت حبابدار

اختراع سلفون (1908)

ژاک ای براندنبرگر، شیمیدان سوئیسی، پس از اینکه تصمیم گرفت پارچه ای بسازد که مایعات را جذب نکند، به دلیل اختراع سلفون شناخته می شود. فرمول اولیه او با استفاده از سلولز چوب ایجاد شد. در سال 1912، براندنبرگر ماشینی برای تولید فیلم سلفون ساخت. سلفون تاثیر زیادی بر صنعت بسته بندی داشت زیرا شفافیت آن را به ماده انتخابی برای بسته بندی در دهه های 1950 و 1960 تبدیل کرد. سلفون در سال های بعد نیز پایه های بسته بندی پلاستیکی را پایه گذاری کرد.

اختراع ساران روپ (1933)

کشف پلی وینیلیدین کلراید (PVDC)، آنچه رزین ها و فیلم های ساران از آن ساخته شده اند، به طور تصادفی توسط رالف وایلی در سال 1933 کشف شد. وایلی یک کارگر آزمایشگاه در Dow ​​Chemical بود که مسئول تمیز کردن ظروف شیشه ای آزمایشگاه بود. یک شب، وایلی با شیشه‌ای برخورد کرد که نمی‌توانست آن را تمیز کند. او ابتدا این ماده را “eonite” نامید، اما این نام توسط محققان Dow Chemical به ساران تغییر یافت و سپس این ماده را به یک فیلم سبز تیره تبدیل کردند. این تکرار اولیه از ساران به منظور محافظت از آنها در برابر عوامل بر روی هواپیماهای نظامی اسپری شد. بعدها، محققان توانستند رنگ سبز ساران را حذف کنند که باعث شد تا پس از جنگ جهانی دوم به عنوان یک ماده بسته بندی مواد غذایی مورد تایید قرار گیرد.پاکت پستی

بسته بندی مدرن

اختراع حباب بند (1957)

روکش حبابی در سال 1957 توسط بنیانگذاران Sealed Air، Al Fielding و Marc Cavannes اختراع شد، اما اولین بار به عنوان ماده بسته بندی محافظی که امروزه آن را می شناسیم، مورد استفاده قرار نگرفت. در ابتدا، فیلدینگ و کاوانس سعی داشتند با بستن دو پرده دوش به یکدیگر، کاغذ دیواری بافت‌دار بسازند تا حباب‌های هوا ایجاد کنند – با این حال، این روند دکور داخلی منعکس نشد. آنها بعداً تصمیم گرفتند که این ماده را به عنوان عایق گلخانه به بازار عرضه کنند، اگرچه این نیز تلاش ناموفقی بود. سه سال پس از اختراع روکش حباب دار، فردریک دبلیو بورز (یک بازاریاب سیلد ایر)، پیشنهادی را به IBM ارائه کرد تا از بسته بندی حباب دار به عنوان یک ماده بسته بندی محافظ برای رایانه های خود استفاده کند. زمین به خوبی پیش رفت و IBM شروع به خرید پوشش حبابی برای همه محصولات شکننده خود کرد. شرکت تولیدی ایمن لفاف ویستا در تولید پاکت های حبابدار خود از نایلون حبابدار جنس مرغوب استفاده می کند و با کیفیت ترین پاکت را تولید و عرضه می نماید.